Jak Taka poznał hieny.

Był zimny mglisty poranek.

Taka obudził się sam na lwiej skale.

Lwiątko nikogo nie mogło znaleźć przez mgłę. 

-No świetnie - mruknął Taka 

Rozejrzał się.... Zobaczył Uru wracającą z polowania.

- Mama! - uśmiechnął się mały Taka. 

Tylko, że Uru nie było do śmiechu.

- Wszystko dobrze? 

- Tak... Synku, pamiętasz jak mi mówiłeś, że chciałbyś być królem? 

- Oczywiście! 

Rozmowę przerwała Sarafina, która podbiegła do Taki.

- Pobawimy się w berka? - zaproponowała .

- Dobra. - lwiątko pobiegło za Sarafiną

- Zaczekaj! - ryknęła Uru, ale Taka już jej nie usłyszał.                                                         Talim

Lwy biegły aż zobaczyły Talima. 

- Takie małe lewki nie powinny się oddalać za bardzo od domu. 

- Nie twoja sprawa, zło jesteś!

Jednak lwiątko myślało, że spłoszy Talima. 

- Gdzie twoja dziewczyna, czyżby uciekła? - zaśmiał się 

- Dziwisz się, każdy wie, że porzuciłeś Sarabi!                                                                                                        

- Kocham ją.. - powiedział niepewnie  

- Wyrzekłeś się jej jednak..

- KOCHAM JĄ! - ryknął na całą lwią ziemie zezłoszczony Talim. 

Lwiątko zaczęło uciekać przed niezadowolonym lwem, aż w końcu. 

- To jest to słynne cmentarzysko słoni? 

- Widzimy, że ty tutaj pierwszy raz jesteś. - powiedziała Shenzi 

 - Muszę uciekać, bo właśnie.

- Tutaj cię mam, maluszku! - Talim nie dawał za wygraną. 

Okazało się, że hieny bardzo dobrze znają lwa. 

- Czego tutaj chcesz, zdrajco? - powiedział mały Banzai

- Chce zabić.

- Nie tak prędko, mądralo! - Ed obronił małego Takę.

Swoim kosztem, gdyż przez silny uraz stracił mowę. 

Narodziła się przyjaźń Taki z Shenzi, Banzai i Edem.